کوتاه سربازان تابستان خبر بین الملل

کوتاه: سربازان تابستان خبر بین الملل

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • توجه: در صورتی که فایل دارای ایراد است یا حقوق نویسنده رعایت نشده با ما تماس بگیرید

    گت بلاگز اخبار سیاسی و اجتماعی دیدگاه‌ بهزاد نبوی راجع به انتخابات ۱۴۰۰ و تشریح نقش دولت موسوی در حمایت از جبهه‌ها

    بهزاد نبوی در دیدار با اعضای انجمن اندیشه و قلم، از ماجرای شکل‌گیری چپ و راست در کشور سخن گفت، و تحلیلی از آینده جریان اصلاحات و اعتدال ارائه کرد.

    دیدگاه‌ بهزاد نبوی راجع به انتخابات ۱۴۰۰ و تشریح نقش دولت موسوی در حمایت از جبهه‌ها

    نظر بهزاد نبوی راجع به انتخابات ۱۴۰۰ و تشریح نقش دولت موسوی در حمایت از جبهه ها

    عبارات مهم : اقتصاد

    بهزاد نبوی در دیدار با اعضای انجمن اندیشه و قلم، از ماجرای شکل گیری چپ و راست در کشور سخن گفت، و تحلیلی از آینده جریان اصلاحات و اعتدال ارائه کرد.

    به گزارش ایسنا، بهزاد نبوی در دیدار با اعضای انجمن اندیشه و قلم، در پاسخ به پرسش و سخنان یکی از حاضران مبنی بر این که «بعد از جنگ هشت ساله و بخصوص در سال های اخیر و به طور خاص در سال جاری، این سخن بارها مطرح شده است که دولت میرحسین موسوی از جبهه های جنگ به طور کافی حمایت نمی کرد؛ حال آن که صدام ۱۰۰ درصد از جبهه های خود حمایت می کرد و گفته شده است که ۶۰ درصد امکانات و ظرفیت عراق تخصیص داده شده است به جنگ داشت ولی در کشور عزیزمان ایران این عدد بین ۱۵ تا ۲۰ درصد بوده هست، مطرح می شود که عدم حمایت از جبهه ها به شیوه ای بود که جام زهر را به امام بنوشانند. شما به عنوان کسی که در سال ۶۷ معاون لجستیک در ستاد فرماندهی کل قوا شدید، چقدر این ادعاها را صحیح می دانید؟ چه میزان امکانات کشور درگیر جنگ بود؟ نظر دولت و شخص مهندس موسوی راجع به آخر جنگ چه بود؟

    دیدگاه‌ بهزاد نبوی راجع به انتخابات ۱۴۰۰ و تشریح نقش دولت موسوی در حمایت از جبهه‌ها

    نبوی در پاسخ به این سؤال گفت: اینکه بتوانیم بگوییم صدام چند درصد از جبهه هایش حمایت می کرد روشن نیست. رژیم عراق یک رژیم استبدادی بود که نه مجلس داشت نه بودجه علنی. ولی راجع به کشور عزیزمان ایران اعداد و ارقام روشن هست. بنده اطلاع دارم که بخش ریالی بودجه های کشور در تمام سال های بعد از شروع جنگ، یک سوم به بهداشت و درمان، یک سوم به آموزش و پرورش و یک سوم هم به دفاع تخصیص داده شده است داشت.

    وی ادامه داد: ولی آنچه جهت بخش دفاع از همه مهمتر بود، عنوان ارز بود. ما تا سال ۶۴ هیچ محدودیت ارزی نداشتیم و بخش دفاع هرچه ارز می خواست دولت در اختیارش می گذاشت. ولی از سال ۶۵ تا ۶۷ یعنی در سه سال آخر جنگ، چون قیمت نفت به شدت کم کردن یافت و فروش آن نیز در حملات عراق به تاسیسات نفتی به زیر یک میلیون بشکه رسید، درآمد ارزی کشور حدود هر سال ۷ میلیارد دلار شد؛ از این محل، سه میلیارد دلار صرف کالاهای سهمیه بندی شده است و مهم مردم بود. سه میلیارد دلار هم مستقیم به بخش دفاع می رسید. یک میلیارد دلار هم صرف تمامی بخش های دیگر اعم از شخصی و دولتی می شد. در واقع هر چه بخش دفاع ارز می خواست در اختیارش قرار می گرفت.

    بهزاد نبوی در دیدار با اعضای انجمن اندیشه و قلم، از ماجرای شکل‌گیری چپ و راست در کشور سخن گفت، و تحلیلی از آینده جریان اصلاحات و اعتدال ارائه کرد.

    اما مسئله این بود که به خاطر تحریم ها عملا با ارز سلاح قابل ذکری نمی توانستند وارد کنند. از سال ۶۴ یا ۶۵ در دولت یک کمیسیون پشتیبانی صنعتی و مهندسی از جنگ شکل گرفت که مسئول آن سرلشکر فیروزآبادی بود. این کمیسیون دو کمیته داشت کمیته پشتیبانی صنعتی که من مسئول آن بودم و کمیته پشتیبانی مهندسی که تصور می کنم آقای سعیدی کیا مسئول آن بودند.

    نبوی افزود: در سال های ۶۵ تا ۶۷ همه صنعت کشور در اختیار بخش دفاع بود. تقریبا تمام کارخانه های ریخته گری و ماشین سازی بزرگ کشور کارشان تولید گلوله های توپ و خمپاره و … بود. کارخانه های تولید محصولات فلزی ما عمدتا، کارشان پل سازی جهت جبهه ها بود. مدیران واحدهای تولیدی داخلی تکنولوژی پل های نظامی PMP را با زحمت زیاد از کشورهای خارجی به دست آوردندو شرکت صدرا در بوشهر و لرستان شروع به ساخت آن کرد. بخش مهندسی هم کاملا در خدمت جبهه ها بود. آن وقت جهاد سازندگی هم که یک وزارتخانه بود و به صورت کامل در اختیار جنگ قرار داشت.

    وی در ادامه به سخنان اخیر محسن رفیقدوست اشاره کرد و گفت: اخیرا دیدم دوست عزیز ما گفته اند که از جبهه ها حمایت نمی شد و گفته است که یادم می آید صنایع سنگین یک توالت صحرایی را ۱۰ برابر قیمت مشابه خارجی به ما قیمت می داد. این واقعا حرف عجیبی بود. من بعید می دانم که از هیچ بخشی از دفاع ما، سفارش توالت صحرایی به جایی آمده باشد. توالت صحرایی، که ما در جبهه ها دیده بودیم، چیزی شبیه کیوسک تلفن و خیلی راحت تر از آن بود که نیاز به دانش فنی نداشت و یک جوشکار یا حتی فردی که جوشکاری بلد باشد با چندینه ورق فولادی هم می توانست آن را بسازد آیا واقعا رزمندگان ما که از تمام اقشار و اصناف جامعه بودند از ساخت چنین سازه ای عاجز بودند و سراغ وزارت صنایع سنگین می آمدند و ما هم با آن ها گران حساب می کردیم؟ این ادعا خیلی عجیب و زیاد به یک لطیفه شبیه است!! و به طول کلی تکذیب می شود.

    دیدگاه‌ بهزاد نبوی راجع به انتخابات ۱۴۰۰ و تشریح نقش دولت موسوی در حمایت از جبهه‌ها

    واقعیت این بود که ارز و ریال هم نمی توانست نیازهای جبهه ها را تامین کند. آقای محسن رضایی در سال ۱۳۶۷ در نامه ای به امام راحل نیازهای نجومی جبهه ها را مطرح کرد؛ آن نیازها را دولت چطور می توانست تأمین کند؟ عراق حتی اگر ۲۰ درصد از توان کشورش را به جبهه ها تخصیص داده شده است می داد، مشکلی در تهیه اسلحه و مهمات در سراسر دنیا نداشت. ولی ما حتی اگر ۱۰۰ درصد بودجه و ارز کشور را هم به بخش دفاع تخصیص داده شده است می دادیم کاری نمی شد جهت خرید تسلیحات کرد.

    وی تصریح کرد: البته امروز که سال ها از جنگ گذشته، باید یکی را پیدا کرد و همه تقصیرها را گردنش انداخت و چه دیواری کوتاه تر از دیوار دولت آن دوره که رئیسش هم در حصر است.

    بهزاد نبوی در دیدار با اعضای انجمن اندیشه و قلم، از ماجرای شکل‌گیری چپ و راست در کشور سخن گفت، و تحلیلی از آینده جریان اصلاحات و اعتدال ارائه کرد.

    نبوی تصریح کرد: از کسانی که می گویند اگر دولت حمایت می کرد جنگ آینده دیگری داشت باید پرسید که دولت چگونه می توانست نیازهای تسلیحاتی جبهه ها را تامین کند؟ هیچ کشوری به ما تجهیزات نمی داد. نخستین قراردادی که ما جهت دریافت تسلیحات نظامی بستیم، با شوروی وقت گورباچف بود که بعد از پذیرش قطعنامه بود. شوروی تا آن وقت حتی حاضر نبود یک فشنگ به ما بدهد.

    وی در پاسخ به سخنانی راجع به عدم حمایت دولت در وقت جنگ از جبهه ها گفت: پرسش من از ایشان این است که فرض کنید دولت ایشان بد، اگر دولت خوبی مثل دولت آقای احمدی نژاد داشتید آیا تجهیزات را می توانست جهت جبهه ها تامین کند؟ از آقای رفیقدوست می پرسم آیا مسئله جبهه های شما فقدان توالت صحرایی بود؟ یا تجهیزات تهاجمی زمینی و هوایی؟

    دیدگاه‌ بهزاد نبوی راجع به انتخابات ۱۴۰۰ و تشریح نقش دولت موسوی در حمایت از جبهه‌ها

    نبوی با اشاره به محبوبیت مهندس موسوی در جبهه های جنگ گفت: درسال ۶۴ که بحث عوض کردن دولت مطرح بود، یکی از دلایلی که امام نظرش بر استمرار دولت مهندس موسوی قرار داده شد نامه و نظر آقای محسن رضایی مبنی بر محبوبیت نخست وزیر دولت جنگ در میان رزمندگان بود.

    نبوی همچنین راجع به بعضی نظر ها که انتقال کامل نیروها از جبهه جنوب به جبهه شمال را به گردن دولت موسوی و شخص هاشمی می اندازند، گفت: واقعیت این بود که بعد از عملیات کربلای ۵، فرماندهان به آقای هاشمی گفتند که دیگر در جبهه جنوب هیچ طرحی جهت اجرا نداریم. اگر عملیاتی بخواهیم داشته باشیم، در جبهه شمال هست. البته به نظر من در این مقطع، مرحوم هاشمی هم اشتباه کرد که با این پیشنهاد موافقت کرد و همه نیروها را به جبهه شمال انتقال یافته کردند و جنوب را که استراتژیک ترین نقطه کشور بود رها کردند. کل حلبچه به اندازه یکصدم دزفول و اندیمشک ارزش استراتژیک نداشت. من در آن مقطع چون در ستاد فرماندهی کل قوا صدایم شنیده نمی شد، جهت امام نامه نوشتم و نقد خود را به انتقال نیروها به جبهه شمال به امام انتقال یافته کردم. همین عقب نشینی باعث شد که عراقی ها فاو را با کلی سروصدا تصرف کنند. بعد هم شلمچه و هور را گرفتند؛ البته آنها دیگر عاقلانه عمل می کردند و تا خط مرزی می آمدند. عراقی ها جزیره فاو را هشت ساعته گرفتند، ولی تا ۳۲ ساعت جرات ورود به شهر را نداشتند، آیا که باور نمی کردند ما فاوی را که به مشکل به دست آورده بودیم به این راحتی از دست بدهیم و فکر می کردند برایشان تله گذاشته ایم. درخط مقدم جبهه جنوب یک عده تفنگ به دست گذاشته بودیم که هیچ پشتیبانی نداشتند.

    از همان ابتدای جنگ انقلابی ترین نگاه جهت آخر جنگ، نظر آقای هاشمی بود

    وی با بیان این که «همه این عوامل و شرایط ما باعث شد جنگ به قطعنامه کشیده شود»، راجع به نظر مهندس موسوی راجع به قطعنامه ۵۹۸ و پذیرش آن گفت: از مهندس موسوی هیچ وقت نظری مبنی بر آخر جنگ را نشنیدم. ما می دانیم که آقای هاشمی بعد از عملیات خیبر به دنبال یک پیروزی بزرگ و خاتمه جنگ بود. فردای روزی که عراق به فرودگاه پایتخت کشور عزیزمان ایران حمله کرد، در ستاد یکسان ارتش جلسه ای با حضور دولت شهید رجایی، فرماندهان نظامی، شهید بهشتی، آقای هاشمی و آقای خامنه ای تشکیل شد. در آن جلسه انقلابی ترین نظر این بود که ما باید آتش بس را زمانی بپذیریم که در یک حرکت نظامی، عراق را به سر مرزها برگردانیم و همه اراضی اشغالی را بعد بگیریم. در واقع از همان ابتدا، بحث بر سر جنگ جنگ تا یک پیروزی بود. بعدها این شعار به جنگ جنگ تا برطرف فتنه از عالم تبدیل شد.

    وی راجع به نظر دولت راجع به آتش بس، افزود: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ هرگز در ستاد فرماندهی کل قوا مطرح نشد. در مورد نقش دولت در جنگ و چگونگی آخر آن گفت و گوی مفصل تری با همکاران رسانه ای شما داشته ام که نمی دانم انتشار یافته و یا خواهد شد. از تکراری بودن بسیاری از مطالب پوزش می طلبم.

    در ادامه بهزاد نبوی پاسخ به پرسش دیگری را سرآغاز ماجرای جناح بندی چپ و راست مسلمان و طرفدار انقلاب و نظام در کشور قرار داد و گفت: آرایش سیاسی نیروها بعد از پیروزی انقلاب، دو جریان «خط امامی» و «لیبرال» بود بر اساس نامگذاری جبهه ملی، نهضت آزادی و بنی صدر را لیبرال قلمداد می شدند که البته مجاهدین خلق هم در آن مقطع به آن طیف نزدیک بود حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، شرکت مجاهدین انقلاب اسلامی و … را خط امامی نام گرفته بودند.

    وی با بیان اینکه «این آرایش بعد از رفتن بنی صدر بی معنا شد و جریانی که ما لیبرال می نامیدیم با بیش از ۵۰ نماینده در مجلس، عملا منفعل شدند»، البته علت آن هم عملکرد غیرقابل دفاع مجاهدین خلق بود که پیش از فعالیت های تروریستی خود را «فرزندان معنوی مرحوم بازرگان» به مردم معرفی کردند ولی عملکردشان در ترور مردم بی دفاع کوچه و خیابان جهت هیچ کس از جمله نهضت آزادی قابل قبول نبود. به هر حال بعد از سال ۶۰، در طیف “خط امامی ها” چپ و راست شکل گرفت و این جناح بندی ابتدا از درون شرکت مجاهدین انقلاب شروع شد. دو طیف در درون شرکت برابر یکدیگر قرار گرفتند، که بر سر موضوعاتی چون شریعتی، روز کارگر، ستاد بسیج اقتصادی، کوپن، اصلاحات ارضی و… اختلاف نظر جدی و عمیق داشتند.

    کم کم این طیف بندی به درون حزب جمهوری اسلامی و سپس، جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هم تسری پیدا کرد. در آخرهای سال ۶۰ شورای اقتصاد، دولت موسوی تصمیم گرفت بحث زیرساخت های اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار دهد. چند نفر از اعضای جامعه مدرسین به امام نامه نوشتند و خدمت ایشان رفتند و نسبت به نفوذ افکار غیراسلامی و کمونیستی در شورای اقتصاد ابراز نگرانی کرده و از ایشان درخواست کردند در جلسات شورای اقتصاد شرکت کرده و نظارت داشته باشند.

    امام هم موافقت کردند و بنا شد مردها احمد میانجی و سیدجعفر کریمی و سید مهدی روحانی در جلسات شورای اقتصاد شرکت کنند. بعدها نمی دانم طی چه فرآیندی آقای سیدمنیرالدین حسینی هم به آن جمع اضافه شد به نظر می رسد امام در عین حال جهت اینکه حضور علما در آن جلسات، یکطرفه نباشد، ازآقایان موسوی اردبیلی، هاشمی و خامنه ای هم درخواست کردند که در جلسات شورای اقتصاد شرکت کنند. و آن مقدمه شکل گیری جناح چپ و راست، در دولت و مجلس شد و بعد از آن دولت و مجلس بر سر همین قضایا با شورای نگهبان درگیر شدند. در آن وقت هر لایحه یا طرحی که در مجلس تصویب می شد هنگامی که به شورای نگهبان می رفت، شورا آن را بر اساس احکام ثانویه تأیید می کرد و اعتقاد بود هنگامی که برطرف اضطرار شود باید این قوانین را عوض کرد. آن بخش از اعضای جامعه مدرسین هم که در شورای اقتصاد شرکت می کردند، اعتقاد بودند که حکومت حق ندارد از احکام اولیه تخطی کند مگر از روی اضطرار. این بحث خیلی گسترده مطرح بود و اصرار می شد و فشار می آمد که اینهایی که بر اساس احکام ثانویه تصویب می شوند باید به روال خودش برگردد.

    نبوی سپس به خطبه های نمازجمعه مبنی بر لزوم بازگشت به احکام اولیه بعد از برطرف اضطرار اشاره کرد و گفت: امام در پاسخ به این خطبه، نظریه معروف خود را در مورد ولایت مطلقه فقیه مطرح کردند و تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام حاصل این نظریه بود. در واقع امام با طرح عنوان ولایت مطلقه فقیه، بحث ها را خاتمه دادند. ولی بعدها در مبحث ولایت مطلقه فقیه مباحث دیگری مطرح شد که اصلا مد نظر امام نبود. در واقع امام، بحث ولایت مطلقه را در تقابل با نظر های دوستان راست آن روز یا بخشی از اصولگرایان امروز مطرح کردند، ولی بعد از رحلت ایشان، مخالفان آن زمان، مدافعان سرسخت ولایت مطلقه فقیه شدند.

    وی تصریح کرد: نظر امام این بود که فقیه صاحب ولایت و یا به عبارت دیگر حکومت می تواند اجرای احکام اولیه را با توجه به مصلحت جامعه و حکومت اسلامی متوقت کند و حتی نماز و روزه را تعطیل کند، که این نظریه بسیار مترقی بوده و هست. ولی بعد از رحلت امام، مخالفان این نظریه با استناد به آن قانون اساسی را ذیل ولایت فقیه دانستند؛ در حالی که مراد امام این نبود. هنگامی که ما هم اعتراض می کردیم می گفتند چطور ولی فقیه حاکم بر حکم خدا است ولی نمی تواند دست به قانون اساسی بزند؟ در ظاهر هم استدلال ارزش نیرومند بود. البته ما پاسخ مان این بود که اگر حاکم اسلامی، حکم اولیه ای را می تواند متوقف کند، از آن روست که ارتباط با شارع که از طریق وحی برقرار شده، امروز وجود ندارد. دیگر پیامبری نیست که به او وحی شود. ولی صاحبان قانون اساسی، همین مردمی هستند که به آن رأی داده اند و اگر قرار باشد عوض کردن کند، باید به وسیله مردم اصلاح شود.

    وی با اشاره به روند تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: در ابتدا امام اعتقاد بودند که اگر دوسوم نمایندگان مجلس، قانونی را تصویب کردند دیگر مورد نیاز نیست به شورای نگهبان برود. ولی با اعتراضاتی که به امام شد، امام بحث مجمع تشخیص مصلحت را مطرح کردند.

    دعوای شخصی – دولتی جهت برخورد با جناح چپ به کار برده می شد

    نبوی سپس به جدال مهم بین دو جناح چپ و راست در دهه اول انقلاب اشاره کرد و گفت: جدال مهم برسر اقتصاد دولتی و آزاد و اقتصاد بی برنامه و اقتصاد برنامه ریزی شده است بود. بعضی در جلسات شورای اقتصادی مطرح می کردند که ما قرآن و منابع فقهی را داریم که اگر پرهیزگاری پیشه کنیم. به تصریح قرآن نیاز به برنامه ریزی نیست.

    در ادامه، یکی از اعضای انجمن راجع به عوض کردن نگاه نبوی از اقتصاد دولتی به اقتصاد آزاد سخن گفت که وی پاسخ داد: بحث شخصی – دولتی مطلبی بود که به خاطر برخورد با جناح چپ آن وقت مطرح می شد. حال آن که آن وقت ما در صنایع سنگین، که وزیرش متهم به طرفداری از اقتصاد دولتی بود، حدود ۱۲۰ واحد دولتی تحت پوشش داشت و این در حالی بود که بیش از ۷۰۰ واحد شخصی تحت پوشش آن وزارتخانه بود. واحد های خصوصیی که اکثریت قریب به اتفاق آنها، اگر مورد پرسش قرار گیرند، هنوز هم ما را به عنوان حامی و پشتیبان خود قبول دارند.

    سهم خواهی از دولت روحانی، اجر کار را ضایع و همراهان معتدل و میانه رو ما را مساله دار می کند

    در ادامه جلسه راجع به آینده جریان اصلاحات با توجه به نوع تصمیم گیری ها در انتخابات مجلس دهم، شورای شهر پنجم و ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم و نتیجه های آن سؤال شد که نبوی در پاسخ گفت: این روزها بدترین حرفی که من می شنوم این است که زحماتش را ما کشیدیم، پست و مقامش به دیگران رسید. بزرگ و کوچک هم این حرف را می زنند. طرح این قبیل مطالب در واقع ضایع کردن اجر کار عزیزان هست. آیا حمایت از روحانی به امید گرفتن پست و مقام بود؟ یا اینکه گزینش ایشان جهت اداره کشور بهتر از رقباتلقی می شد؟ متاسفانه این روزها اعتراضات به آقای روحانی ریشه در سهم خواهی ها دارد.

    نبوی تأکید کرد: موضع گیری های سهم خواهانه، علاوه بر ضایع کردن کارها، همراهان معتدل و میانه رو را هم مساله دار می کند. این که ما بگوییم در انتخابات چه کردیم و چه نقش مهمی داشتیم، جز سهم خواهی چه معنایی دارد؟ اگر دوستان کاری کرده اند به خاطر اعتقادشان و به خاطر منافع کشور و ملت ارزش بوده است و کارشان نزد خدا و خلق خدا مأجور است.

    نبوی با طرح این سؤال که «من در سال ۹۲ در زندان بودم، ولی مورد نیاز است دوستان یک بار دیگر مرور کنند که با چه منطقی در سال ۹۲، از آقای عارف که رابطه نزدیک تری با اصلاح طلبان داشت، درخواست کردند به نفع آقای دکتر روحانی کنار برود؟» افزود: علی القاعده شرایط موجود کشور این جمع بندی را به فعالان اصلاح طلب و بدنه حامی آن ها دیکته کرد که آقای عارف که به اصلاح طلبان تعلق داشت، از نامزدی منصرف کنند و به یک روحانی عضو جامعه روحانیت مبارز رای دهند این تصمیم بر اساس مصلحتی بود که علی القاعده باید مبنای موضع گیری دوستان در انتخابات های بعدی باشد.

    وی با تأکید بر این که اصلاح طلبان باید از همین امروز جهت انتخابات ۱۴۰۰، خود را آماده کرده و گزینه های متفاوت را ارزیابی کنند. البته بدانند شانس تایید گزینه های ایده آلشان بسیار ناچیز است و باید واقع گرا باشند.

    نبوی افزود: در انتخابات ۹۲، من، که از نامزدی احتمالی مرحوم هاشمی بی اطلاع بودم، از زندان به بعضی دوستان توصیه کردم سراغ آقای ناطق نوری بروند، دوستان مخالفت کردند. پاسخ این بود که ایشان در بین اصلاح طلبان زمینه کافی ندارند. جالب است که شنیدم در انتخابات ۹۶ همان نوع دوستان با آقای ناطق نوری دیدار داشتند که با توجه به احتمال عدم حضور آقای روحانی، ایشان نامزد شوند که ایشان هم آمادگی پذیرش نداشت.

    واژه های کلیدی: اقتصاد | اقتصاد | اقتصادی | انتخابات | شورای شهر | میرحسین موسوی | انتخابات مجلس دهم | اخبار سیاسی و اجتماعی


    دانلود


    دانلود فایل ها

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • تکست بوک
  • خرید کتاب انگلیسی
  • خرید کیندل آمازون
  • کتاب زبان اصلی
  • خرید کتاب زبان اصلی دانشگاهی
  • باکس کتاب
  • مانگا زبان اصلی
  • قیمت چاپ کتاب PDF
  • چاپ مانگا
  • رفتن به نوار ابزار